گرایش به دانشگاه های آنلاین
ربکا استون در رشته زیست شناسی تحصیل می کند اما وی هیچگاه به دانشگاه نرفته و حتی یک استاد را ملاقات نکرده است. همه دروس وی آنلاین تدریس می شود. ربکا استون می گوید: “این کلاس روانشناسی من است. استادم بر روی این صفحه اطلاعات لازم را قرار می دهد.” همایشها و یا فروم های اینترنتی نقش کلاس را بازی می کنند. اما چرا وی به دانشگاه آنلاین گرایش دارد؟ ربکا استون در ادامه می گوید: “انعطاف پذیر بودن آن. مایل بودم به دانشگاه بروم اما ساعات کاری ام به من این اجازه را نمی دهد تا دروسی را که نیاز دارم انتخاب کنم.”
تئودور موران، استاد دانشگاه جورج تاون در دفتر خود و در مقابل دو دوربین به سئولات شاگردان پاسخ می دهد. ۳۰ هزار دانشجو دروس اقتصاد او را بر روی اینترنت پیگیری می کنند. تئودور موران می گوید: “زمانی که تدریس دروس را آغاز کردم تردید داشتم. اما تصور می کنم اکنون امکانات گسترش پیدا کرده و شما می توانید همایش های آنلاین متعددی داشته باشید و سئولات خود را طرح کنید. “ سیستم دوره های آموزشی گسترده آنلاین موسوم به موک، دروسی مجانی را به صورت آنلاین برای همگان ارائه می کند. ۱۵۰ هزار دانشجو از سراسر دنیا در این کلاسهای آنلاین شرکت می کنند. اما در پایان آنها مدرک دانشگاهی نخواهند داشت.
روزلینا اونه آل، از دانشگاه جورج تاون می گوید: “فکر نمی کنم هیچگاه از رابطه دانشجو و استاد فاصله بگیریم. این سیستمی است برای کسانی که راهی دیگری ندارند.” بسیاری از این نوع دانشگاهها باید در مواردی در خود تحول ایجاد کنند از جمله سازماندهی امتحانات آنلاین، و یا نحوه نمره دادن به دانشجویان بدون اینکه استادان با آنها ملاقاتی داشته باشند. اینها سوالاتی هستند که هنوز برای آنها پاسخی وجود ندارد.
دانلود کلیپ:
