در تندباد حادثه، عشق اولین قربانی است
تحلیلی بر سریال شهرزاد:
در کوران سینمای ایران که به لحاظ مختلف انتقادات تند و تیزی به آن می شود اخیرا سریالی در شبکه سینمای خانگی منتشر می شود که چشم خیلی از مخاطبان این عرصه را به سمت خودش دوخته است. شهرزاد، عنوان سریالی است که با بن مایه عشق و هجران عشاق ساخته و پرداخته شده است و حقا نکات بسیار زیبا و دل انگیزی دارد که به جاست درباره آنها صحبت شود. شاید یکی از دلایلی که مخاطبان سینما به سمت سریال های ماهواره ای ترکیه ای و... می پردازند نبودن تولیدات فرهنگی و رسانه ای مناسب و جذا در داخل هستند.
جای خالی عشق در سینمای ایران
پرداختن به مقوله از دیرباز در ادبیات و عرفان و سال هایی که سینما سر برآورده در سینما رخ نموده است. از اشعار عاشقانه لیلی و مجنون نظامی گنجوی، تا اشعار شعرای معاصر و سیل بیشمار رمان های ادبی گرفته تا صدها ساعت برنامه تلویزیونی و سینمایی که مقوله عشق پرداخته شده است. حتی عشق در ادبیات عرفانی ما هم جایگاه ویژه ای دارد مثل اشعار عرفانی مولانا، حافظ و هم قصص قرآنی مثل یوسف و زلیخا.
اما در این بین پرداختن به این مقوله شاید به ندرت در سینمای ایران توفیقی داشته باشد و به نظر حقیر سریال شهرزاد یکی از معدود مواردی است که می توان به عنوان نمونه های شاخص این عرصه نام برد. سریال شهرزاد قصه خوبی دارد و از بافت دراماتیک جذابی برخوردار است. خوب نوشته شده و خوب هم اجرا شده است. بازیگرها همه خوب هستند و نقش هایشان را به درستی ایفا می کنند. کارگردان بر همه چیز اشراف دارد و با وسواس هنرمندانه درام را هدایت می کند. از این رو توانسته ارتباط قابل ملاحظه ای با بیننده برقرار کند. و این مهمترین مسئله است.
همین قدر که معلوم می شود هنرمندان این مرز و بوم می توانند اثری خلق کنند که بیننده را وادارد بی صبرانه منتظر قسمت بعدی آن شود و هنگام تماشا لحظه ای چشم از صفحه تلویزیون برندارد، نپندارد که شنیدن کفایت می کند و نیازی به دیدن نیست، مهم تر از همه بیننده دریابد که به شعورش احترام گذاشته اند. یعنی اینجا در ایران، هنوز هم علیرغم اعمال کج سلیقگی ها و نگرانی های بی دلیل می شود با رعایت تمام موازین، آثاری خلق شود شایسته و دیدنی.
ستاره های همه نسل های سینما
از نکات جالب‌توجه این سریال، پرستاره‌بودن آن است. در «شهرزاد»، سوپراستارهای چند نسل سینما و تلویزیون ایران را می‌بینید، ستاره‌هایی که هرکدام از آنها گوهری درخشان در سینما هستند و در کنار هم قرار گرفتن‌شان اثرگذاری کار را بیش‌ازپیش خواهد کرد. علی نصیریان که ستاره دهه 50 است،ابوالفضل پورعرب، جوان اول فیلم‌های دهه 70، ترانه علیدوستی دهه 80، شهاب حسینی که از اواخر دهه 80 و مصطفی زمانی که در سالهای طی شده از سال 90، یکی از پرکارترین بازیگران سینما بوده است. و البته سایر ستارگان سینمای ایران....
بزرگ اقای سینمای ایران
علی علایی(منتقد سینما): استاد علی نصیریان ۸۱ ساله با ایفای نقش «بزرگ آقا» در «شهرزاد» یک پدرخوانده ایرانی و بومی شده را برای اولین بار خلق کرده و به راحتی از روی سه نسل بازیگری ایران عبور کرده است، یک «بزرگ آقا»ی باهوش و با اقتدار و کاریزماتیک، مسلط به اتفاقات و کنش گر، مدیر و مدبرو…و… که هم سنگ‌دلی اش و هم مهربانی اش باورپذیر است و جذابیت دارد.
نکات آموزشی و فرهنگی سریال
در این سریال علاوه بر انتقاداتی هم که بر آن وارد است مثل برجسته کردن عشق زمینی ولی نکات بسیار خوبی برای آن دیده میشود که از جمله آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
. تکیه بر فرهنگ و هویت ایرانی و اسلامی و بی نیاز از شوهای خیالی و ساختگی تهاجم فرهنگی
. اهمیت به درک و شعور مخاطب(برخلاف آنچه در سریال صد قسمتی کیمیا اتفاق افتاده)
. خانواده محوری و تاکید ویژه بر آن(بالاخص با وجود هجمه وحشتناک سریال های ماهواره ای)
. تجلی عشق حقیقی
. تاکید بر نقش بارز زنان در تاثیر گذاری در جامعه(هر قدر که در زمان پهلوی زنان را به لجن زار فساد و تباهی نشان میداد در این سریال جایگاه زن به عنوان شخصیت والا متجلی است).
موسیقی ماندگار شهرزاد
برای سریالی که لقب بزرگترین پروژه سریالی بخش خصوصی کشور را یدک می‌کشد، علیرضا قربانی(موسیقی سنتی) و محسن چاوشی(موسیقی پاپ) ساختند و خواندند. محسن چاوشی برای سریال «شهرزاد» 3 قطعه خوانده که آهنگ‌سازی تمامی آنها را خودش انجام داده و بهروز صفاریان هم تنظیم‌کننده آثار است. علیرضا قربانی که از همان روزهای اول فیلم‌بردار‌‌ی «شهرزاد»، سر لوکیشن کار حاضر می‌شد و از فضای کلی سریال آگاه بود، تیتراژهایی که حاصل همکاری این 2 هنرمند است، ماندگاری بالایی داشته و تیتراژ «شهرزاد» نیز در ذهن مخاطبان پی‌گیر سریال خواهد ماند.
دانلود موسیقی:
