نقش قصه گویی در نظام تعلیم و تربیت
یکی از وسائل موثر برای تربیت کودک قصه و داستان است. داستان گویی یک روش غیر مستقیم برای تربیت کودک است و به دلیل علاقه ی کودک اهمیتی خواص دارد.
شب‌ها که بلند می‌شوند، مجال برای دورهم نشینی‌ها هم بیشتر؛ هرچند زمان کُرسی و گردو و کشمش و لبو سر آمده، و دیگر کودکان امروز مثل کودکی پدر و مادرانشان از قصه های مادربزرگ و پدربزرگ در شب های سرد و طولانی محرومند.
شمار روزافزونی از روان درمانگران از قصه و داستان برای کمک به حل مشکلات مردم استفاده می کنند. برونوبتلهایم، مشهورترین روانشناس در این زمینه است که از داستان به عنوان روش درمانی کودکان استفاده می کرد. او مربی و درمانگر کودکان، روان پریش بود. به عقیده بتلهایم، مشکل ترین کار در آموزش کودکان مساعدت به آنان در درک معنای زندگی است تا به بلوغ روانی دست یابند. او در کتاب " برجسته اش کاربردهای افسونگری " می نویسد:صرف نظر از نقش حیاتی و مهم سرپرستان کودکان، میراث فرهنگی که به شکل افسانه ها است به زندگی آنها معنا می بخشد. وی معتقد است که وقتی بچه ها را در برابر ادبیات قرار می دهیم، قصه ها بیشترین جاذبه را برای آنها دارند.
دانلود جزوه:
