آموزش پذیرش فرهنگهای دیگر به کودکان
قبلا در وبلاگ به بحث تنوع فرهنگ و تاثیر آنها در امر آموزش در قالب موضوع چند فرهنگی آموزش پرداخته ایم. از این رو می توانیم با مرور این پست ها و موارد استفاده شده در آنها به ادامه این موضوع با محوریت آمادگی دانش آموزان جهت پذیرش فرهنگ می پردازیم. پست ها قبلی در وبلاگ به شرح زیر است:
این روزها از تنوع فرهنگی و آشتی بین فرهنگ های مختلف زیاد صحبت می شود. چگونه آموزش می تواند در ایجاد احترام و تفاهم بین فرهنگهای مختلف نقش مهمی بازی کند؟ در این گزارش دو برنامه آموزشی را بررسی می کنیم که در استرالیا و بلژیک برای ترویج چندگانگی فرنگی انجام می شود.
برنامه آموزشی “آمیزش فرهنگها” در استرالیا
استرالیا یکی از متنوع ترین مجموعه های قومیت های مختلف را در خود جای داده است. اما تبعیض علیه قومیت های بومی استرالیا تاریخچه ای طولانی دارد. به آنجا خواهیم رفت تا ببینیم از یک روز فرو رفتن در قالب فرهنگی دیگر چه چیزهایی می توان یاد گرفت.
در سالهای آخر دهه ۱۹۹۰میلادی استرالیا به سرعت تغییر کرد و مهاجران تازه وارد، از چین و هند و ویتنام به این کشور آمدند. در کنار این فرهنگهای جدید، فرهنگ بومیان استرالیا، یکی از قدیمی ترین فرهنگ های زنده جهان، بدنبال رهیافتی برای باززایی و نشان دادن اهمیت خود بود. برنامه های موسوم به کشف تنوع و طرح آمیزش فرهنگ ها در مدارس سراسر استرالیا، فرهنگ قدیمی این کشو را با فرهنگ جدید پیوند می دهد و به دانش آموزان زندگی در جامعه ای هماهنگ تر را یاد می دهد.
آلن هریس از بومیان استرالیا است. وی به همراه پسرانش تریستان و آزا پانزده سال است که برنامه “آمیزش فرهنگها” را به اجرا در آورده اند. این برنامه ها هم زندگی خانوادگی آنها را تغییر داده و هم زندگی بسیاری از جوانان استرالیایی را که اکنون به نقش بومیان استرالیا در فرهنگ امروز کشورشان آگاه هستند و به آن احترام می گذارند.
پیتر مسافریادیس، مدیر نوآوری طرح آموزشی “آمیزش فرهنگها” می گوید:«وقتی با سنت ها و فرهنگ های دیگر آشنا می شوید، خود را در جهانی وسیع تر می بینید و به تدریج ارزش و اهمیت فرهنگ های دیگر را درک خواهید کرد.»
با برنامه “آمیزش فرهنگها” دانش آموزان استرالیایی هم ارزش فرهنگهای
دیگر را می شناسند و هم کشور و تاریخ استرالیا، و آن چه استرالیا امروز را
می سازد، بهتر درک می کنند. آلن هریس در اینباره می گوید: «بدون برنامه
“آمیزش فرهنگها” این کارها از ما بر نمی آمد و نمی توانستیم به رؤیایمان
دست پیدا کنیم. این رؤیا که همه استرالیایی ها احساس کنند یک ملت هستند و
توانشان در یکی بودن است.»
بلژیک؛ آموزش درک تفاوتهای فرهنگی در مهدکودک
تهدید تروریسم نگرانی نسبت به تضادهای فرهنگی را در بلژیک بیشتر کرده است. اما مهد کودکی در یکی از محله های چندفرهنگی این کشور، نمونه مثبتی است برای تبلیغ پذیرش تنوع فرهنگی در جامعه.
مهد کوک «تی یر لانتوئن» در محله چندفرهنگی و چندملیتی “خنت” هر روز درهای خود را به روی 42 کودک و طفل دوماهه تا سه ساله باز می کند. این مهد کودک امسال در بین 14 پروژه در اتحادیه اروپا، برنده ی جایزه موسوم به “ایونز” برای آموزش آشتی و صلح شده است. دلیل دریافت این جایزه هم ترویج نگاه مثبتی نسبت به تنوع فرهنگی است که در این مهدکودک به آن اهمیت داده می شود.
یکی از مربیان این مهدکودک می گوید: «وقتی عید قربان یا ماه رمضان می رسد برای بچه های دیگر به روش خودمان توضیح می دهیم که این مراسم به چه دلیل برگزار می شود. تابلویی مخصوص پدرومادرها هست که خودش عامل دیگری برای ترویج تنوع فرهنگی است و به بچه ها نشان می دهد که اسم هر بچه چیست و پدرومادرش که هستند.»
پدرومادرها در هر موقع روز می توانند به کودکانشان سر بزنند و این نکته ای است که این مهد کودک را متفاوت می کند. والدین در کارها و تصمیماتی که گرفته می شود، نقشی فعال دارند.بسیاری از آنها وقتی برای بردن کودکانشان می آیند مدتی را درمهد کودک سر می کنند ودر بازی های گروهی و کارگاه ها هم شرکت می کنند.
کاترین راینارت مدیر این مهد کودک می گوید که بسیار مهم است که کودکان تفاوت های بین خودشان و همین طور تفاوت بین خانواده ها را ببینند، مثلا خانواده هایی را ببینند که دو پدر یا دو مادر دارد یا مادری سیاه پوست و پدری سفید پوست دارد. کودکانی که از سنین اولیه این چیزها را ببینند در آینده خواهند توانست فرهنگ های دیگر را خواهند پذیرفت.»
وی می افزاید: «به این ترتیب زندگی و کار در کنار فرهنگ های مختلف امکان پذیر می شود و آمادگی برای پذیرش این فرهنگ ها زیاد می شود. در این مهد کودک همه حس می کنند که دیگران از حضورشان خوشحالند و خودشان همه خوشحالند. برخوردها سازنده است و وقتی بتوان این جمع کوچک را ساخت باید بتوان آن را در سطحی گسترده تر هم پیاده کرد. این جمع کوچک بسیار مهم است.»
توماس بائوم، مدیر موسسه “صلح فِلمیش” در بروکسل و رئیس هیئت داوران جایزه ایونز برای آموزش صلح و آشتی می گوید: «موضوع فقط این نیست که کودکانی که تازه راه رفتن را یاد گرفته اند، بیاموزند با هم کنار بیانند. ایده این است که فضایی به وجود آمده است که کودک به آن احساس تعلق کند و خود را جزو آن ببیند. فکر می کنم نقطه قوت این پروژه منحصر به فرد که در محله با مشکلات فرهنگی خاص خودش اجرا می شود، همین است. د راین طرح پدرومادرها هم نقش فعالی در خلق این فضا دارند.»
در مهد کودک “تی یرلانتوئن” اختلاف های فرهنگی پنهان نمی شود، در عوض کودک از سنین پایین تفاوتها را می بیند و می آموزد که همواره راهی پذیرفتنی و سازنده برای حل اختلافهای فرهنگی وجود دارد.
دانلود کلیپ:
