معلمی که از تخته به تخت رسید
«معلم نیشابوری، با وجود بیماری، بر روی تخت در کلاس حاضر شد»
معلمی که دیسک داشته و بر روی تخت تدریس میکند- حرف و حدیثها بالا گرفت؛ عدهای وی را یک معلم فداکار معرفی کردند و این کار او را ستودند؛ عدهای واکنش منفی نسبت به این مساله نشان دادند و برای روحیه دانشآموزان نادرست دانستند؛ حتی تعدادی از معلمها معتقد بودند، این اتفاقها باعث میشود، این عمل بعدها تبدیل به وظیفه شود و دلیلی ندارد که یک معلم با وجود مرخصی استعلاجی در مدرسه حضور یابد.
مهناز مقدمنیا که شاگردانش در دبستان فردوسی نیشابور او را "مامان مهناز" صدا میکنند، در گفتوگو با ایسنا گفت: دانشآموزان به خاطر نبودن من گریه میکردند. آنها ارتباط عاطفی زیادی با من دارند. تا کنون به مدرسه رفتم و اگر بتوانم تا 15 اردیبهشت ادامه میدهم.
وی در پاسخ به این سوال که "برخی معتقد بودند که درس دادن به دانشآموزان در حالت دراز کشیده و روی تخت، بر روحیه آنها تاثیر منفی دارد؛ شما چه فکر میکنید؟" پاسخ داد: مهم بچههای من هستند. وقتی با این بیماری بر روی تخت با من همکاری میکنند و دست من را میگیرند و کمکم میکنند؛ به من میگویند «مامان مهناز همینطوری بیا». اگر شما هم بهجای من باشید، این وابستگی را نمیتوانید نادیده بگیرید و میرفتید.
این معلم نیشابوری در پاسخ به اینکه "آیا باز هم به این کار ادامه خواهید داد
و با وجود تجدید مرخصی باز هم به مدرسه میروید"، گفت: با وجود اینکه درد دارم، تا
کنون رفتهام و خودم مایل هستم که بروم؛ حتی مدیر آموزش و پرورش نیز گفت که نیرو
هست و بهجای شما خواهد آمد ولی من حاضرم تخت را جمع کنند و من در زنگهای تفریح به
نمازخانه بروم و در کلاس درسم حاضر باشم.