"فساد علمی" در ایران

به نقل از فرارو: یک جامعه‌شناس ضمن بررسی ابعاد گسترده فساد علمی در کشور گفت: «هنگامی که تقلب از چهارچوب‌های کوچکی مانند یک کلاس درس در دوره کارشناسی آغاز می‌شود، مطمئنا به بالاتر از آن و در سطح وسیع گسترده می‌شود. ابتذال نظام دانشگاهی و علمی ما را دربرگرفته است.» در ماه های گذشته بحث گسترش فساد و تقلب علمی در مراکز دانشگاهی به موضوع و معضل بزرگ تبدیل شده است.

 

این اتفاق پس از افشای سرقت های علمی چند استاد برجسته رشته فلسفه دانشگاه های معتبر کشور رخ داد. با وجود بازتاب گسترده این سرقت ها و افشای جسته و گریخته دیگر فساد های علمی در مجامع دانشگاهی و برخی شبکه های اجتماعی اما همچنان وزارت علوم و مراجع رسمی در این باره سکوت کرده اند.

به نظر می رسد مراجع رسمی به خوبی از میزان فساد علمی در کشور اگاه هستند اما تاکنون نتوانسته‌اند برای مبارزه با آن راه کاری پیدا کنند.

دکتر سیدحسن حسینی (عضو هیئت علمی و استاد دانشگاه تهران) درباره ابعاد فساد علمی در کشور، گفت: در سطح جهانی پدیده تقلب علمی، در کشورهای توسعه یافته، تا این حد وجود ندارد. در حال حاضر، در این کشورها نرم‌افزاری درست شده است که از طریق آن می‌توان به میزان کپی‌کردن مطالب پی برد. دانشجویی که در پژوهشش میزانی از تقلب نشان داده شود، در ابتدا تذکر می‌گیرد، و برای بار دوم آن دانشجو مردود خواهد شد. مثال دیگر وزیر خارجه آلمان است که به دلیل اینکه سال ها پیش یک پاراگراف تقلب در پژوهش دکترایش وجود داشت، خود از وزارت خارجه این کشور استعفا داد.

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: این دزدی‌های چرا حساسیت‌زا هستند؟ به دلیل اینکه گرچه گفته می‌شود علم ثروت و قدرت می‌آورد، اما تقلب علمی نیز مانع آن می‌شود. برای پیشرفت در سطح ملی و برای پیدا کردن عمق علمی که موجب توسعه یافتگی علمی نیز خواهد شد، باید جلوی این پدیده گرفته شود. در حوزه دانشگاهی، باید با استعدادترین افراد حضور داشته باشند، اما می‌بینیم که چنین نیست. رسیدن به مقامات دانشگاهی و غیردانشگاهی در ایران منوط به مدارک تحصیلی است. اگر فردی تقلبی در این زمینه انجام داده باشد، در پست‌های سیاسی و یا قانون‌گذار نیز به همین راه ادامه خواهد داد.